The Work that Becomes a New Genre in Itself Will Now be Called...

Thursday, April 19, 2001

[what i say to somebody / what it sounded in my head]

Pyan, kuah lemak kau ni kena masukkan garam sikit / Pyan, sini kau! Biar aku benamkan kepala kau dalam periuk ni!

Entah, aku tak nampak pun / Apa kau ingat aku ni emak kau nak tengok-tengokkan mana kau letak topi kau?

Kau nak ke mana, Tulang? / Habis, tak nak ajak aku sama?

Mana perginya ubat gigi ni? / Apahal lah budak Awin ni buat projek pemicit ubat gigi pulak. Kok ye pun beli ah sendiri.

Tengok ah macam mana nanti. / Haha haha mintak maaf lah aku nak tolong kau.

Pyan tengah pakai telefon tu, Che Wan. / Sudah lah tu, lupakanlah niat kau nak pakai internet. Sampai esok pun tak habis telefon tu karang.

Saya rasa dia dah pergi kelas dah. / Entah lah pakcik, dia bukan anak saya.

Sedap ke video ni, Mamat? / Apa kelas tengok cerita jiwang!

Kau nak singgah rumah aku ke, Kamal? / Mandang kau aje yang perabih lauk kat rumah aku.

Chemical Engineering mencabar woh. / Menyesal sial aku ambik major ni, susah gila ah.

Entah lah, saya kurang minat dengan chemistry sebenarnya, Kak Siza. / Saya ni sebenarnya selalu berangan nak jadi artis grunge, Kak Siza.

Mana ada masa nak berawek-awek ni Che Wan. / Aku ni loser ah, macam kau gak.

Bersabar ajelah Awin, itulah kerenah kerja namanya. / Sapa suruh kau kerja jadi tukang basuh jamban? Kau ah yang cari nahas sendiri. Lepas tu bising kat aku pulak, bangang ah.

Lapar ah. / Lapar ah.

No comments:

Blog Archive